Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to gain to one's self by gifts

  • 1 conrumpo

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > conrumpo

  • 2 conruptus

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > conruptus

  • 3 corrumpo

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > corrumpo

  • 4 corrupta

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > corrupta

  • 5 coruptus

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > coruptus

См. также в других словарях:

  • Simple Gifts — is an 1848 Shaker song by Elder Joseph Brackett.It has endured many inaccurate descriptions. Though often classified as an anonymous Shaker hymn or as a work song, it is better classified as a dance song.The composerElder Joseph Brackett was born …   Wikipedia

  • List of minor One Piece characters — The following is a list of minor characters in the manga and anime series One Piece : AisaAisa (アイサ) is a small girl and, since she was born, she could sense via Mantra whenever anyone dies or is severely wounded. Because of this, she hates it… …   Wikipedia

  • education — /ej oo kay sheuhn/, n. 1. the act or process of imparting or acquiring general knowledge, developing the powers of reasoning and judgment, and generally of preparing oneself or others intellectually for mature life. 2. the act or process of… …   Universalium

  • religion — religionless, adj. /ri lij euhn/, n. 1. a set of beliefs concerning the cause, nature, and purpose of the universe, esp. when considered as the creation of a superhuman agency or agencies, usually involving devotional and ritual observances, and… …   Universalium

  • literature — /lit euhr euh cheuhr, choor , li treuh /, n. 1. writings in which expression and form, in connection with ideas of permanent and universal interest, are characteristic or essential features, as poetry, novels, history, biography, and essays. 2.… …   Universalium

  • ZIONISM — This article is arranged according to the following outline: the word and its meaning forerunners ḤIBBAT ZION ROOTS OF ḤIBBAT ZION background to the emergence of the movement the beginnings of the movement PINSKER S AUTOEMANCIPATION settlement… …   Encyclopedia of Judaism

  • Seven deadly sins — For other uses, see Seven Deadly Sins (disambiguation). Hieronymus Bosch s The Seven Deadly Sins and the Four Last Things The 7 Deadly Sins, also known as the Capital Vices or Cardinal Sins, is a classification of objectionable vices that have… …   Wikipedia

  • Charity and Charities — • In its widest and highest sense, charity includes love of God as well as love of man Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Charity and Charities     Charity and Charities …   Catholic encyclopedia

  • Nicomachean Ethics — Part of a series on Aristotle …   Wikipedia

  • List of Disgaea characters — This article contains information on characters from the video strategy/role playing games Disgaea: Hour of Darkness and Disgaea 2: Cursed Memories for the PlayStation 2 video game console, and Disgaea 3: Absence of Justice for the PlayStation 3… …   Wikipedia

  • Islam — Islamic /is lam ik, lah mik, iz /, Islamitic /is leuh mit ik, iz /, adj. /is lahm , iz , is leuhm, iz /, n. 1. the religious faith of Muslims, based on the words and religious system founded by the prophet Muhammad and taught by the Koran, the… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»